“Je wordt meteen gegrepen door het samenspel van Cohen, met gedempte trompet, en pianist Yonathan Avishai, waarmee het album opent. Het kwintet van Miles Davis van pakweg 1956 is de referentie. Maar Cohen loopt met zijn eigen akoestische band snel van zijn grote voorbeeld vandaan. De lange, open composities ademen rust en contemplatie. Een enkele keer duikt saxofonist Bill McHenry op om Cohen een beetje uit te dagen, of roffelt Waits de nummers even los. Maar het spel op dit zeer fraaie album blijft ingehouden en de sfeer stemmig.”

“You will be immediately captivated by the interplay of Cohen, with muted trumpet, and pianist Yonathan Avishai, which opens the album. The quintet of Miles Davis from say 1956 is the reference. But Cohen walks with his acoustic band quickly from his great example from. The long, open compositions exude tranquility and contemplation. Occasionally saxophonist Bill McHenry emerges to Cohen a bit challenging, or Waits roffelt the numbers for a moment. But the game in this very beautiful album remains restrained and sober atmosphere.”

To read the full article click here